kathaiyaagi pona natpu

உன் நட்பு ஒரு தொடர் கதை

அதை எழுதியவன் நான் 

அதில் கதையாகி போனவள் நீ 

ஒரு ஒரு வரிகளும்  உருவாகின 

உன்னை எண்ணி மனங்களை உருக செய்ய

சிரிபொலி கேட்கும் காட்சிகள் அதிகம்

துயர் துடைக்கும் நிமிடங்கள் அதிகம்

தோள் சாய்ந்த துயரங்கள் குறைவு 

பரிமாறிய அன்பிற்கு கணக்கில்லை 

உன் பாசத்திற்கும் குறைவில்லை 

கதைக்கு முடிவு வேண்டும் என்பதாலா

நம் நட்பும் பிரிந்தது , புத்தகம் உருவாகியது

வெளிவந்த புத்தகமே நம் நட்பின் சாட்சி ..............

pirivu

ஏனோ மயக்கம் இதயத்தில்

ஏனோ துயரம் மனதில்

ஏனோ புரியவில்லை எனக்கும்

எல்லாம் உன் பிரிவால் தானோ

காதல் பிரிவை விட

உன் நட்பின் பிரிவை

கடினமாய் உணருகிறேன் .........

sontham

சொந்தங்கள் ஏதும் இல்லை
சொந்தம் சொல்லி வந்தாய்
உன் அன்பால் கை கொடுத்தாய்
ரசிகையாய் ரசித்தாய் ....
துக்கங்களை பகிர்ந்தாய் .....
மகிழ்ச்சியை கொண்டடினாய்
என்னுள் தீபம் ஏற்றினாய் ....
எல்லாம் செய்தாய் .எனக்காக
உன்னை அறியாமல்
உன் அன்பு மட்டும் கடல் போலே
போதும் என மகிழ்ந்தேன்
எதிர்பாரத வேளைகள் வந்தன எதனாலோ ?
எங்கே போனாய் தெரியவில்லை ?
என்று வருவாய் ...........? தெரியவில்லை